as-salam n slamat berbahagia sume...
hari ni aku nak cerdek(cerita+pendek) pasal pokok yang tumbang tanpa susah payah ditebang..
pada zaman dahulu, tersebutlah kisah disebuah kampung.. sebatang pokok yang besar dan
panjang... tinggi... pokok tu terletak di tengah2 laluan orang kampung yang hendak ke bandar. maka setiap kali orang kampung lalu pun diorang kutuk/caci/maki pokok tu. hanya kerana menghalang laluan mereka.. ini kerana di sebelah kanan pokok ade curam, sebelah kiri pokok ade bukit.. so, tinggal la pokok tu di antara bukit dan curam.. dan hari2 la jugak akar pokok tu orang pijak bile nak 'cross' jalan tu.. dan setiap kali diorang lalu, mestilah ade kutukan terhadap pokok tu..
nak di'cerdek'kan cite.. satu hari, tanpa disangka2 pokok tu tumbang. sume orang terkezut dgan tumbangnye pokok yang besar dan
panjang tinggi itu.. bila dipanggil ketua kampung untuk memberitahu hal tersebut, tok ketua tu rilek jer.. bukan la sesuatu yang misteri pun bagi tok ketua.. dia dah agak dah pokok tu boleh tumbang bila2 mase.. bukan sebab tok ketua dah kire daya keupayaan pokok tepi curaman maka mudah jatuh, juga bukan kerana pokok terletak dilaluan air hujan..
bak kate tok ketua, "pokok tu tumbang memang bukan kene tebang, tapi pokok tu tumbang sebab hari2 kene kutuk dgn korang..." _THE END_
so, tak payah tebang pun.. kan? eh, korang faham tak cite nih? ni bukan cite direct tau.. ni cite indirect.. kalo betul2 cmtu tak payah susah2 org cipta gergaji ye dok? kutuk2 je pokok, tumbang.. huhu.... err.. faham tak aku tulis nih? ni analogi jer tau.. bukan betul2.. nak tau apekebenda maksud sebenar nye, buleh masuk fikir dalam2.. uhuk2..
konklusi: nak kutuk sila jauh2, bukan setiap hari atau dekat2... mati kang...